CREATIVE MINDS - De loopbaan van Sophie Brice: van Alain Ducasse Group naar reisillustraties
Sophie Brice is een nieuwsgierig aagje. Dat valt meteen op als je haar ontmoet. Ze is een kunstliefhebber met een stevige reismicrobe – tijdens citytrips raakt elk detail van de stad haar, en speuren haar ogen voortdurend naar inspiratie. Als boekenwurm heeft ze connecties in de uitgeverijwereld, zoals Xavier Barral, een vermaard uitgever van kunstboeken. In haar studententijd ging ze een uitdaging van formaat aan: La Cantatrice Chauve. Daarvoor kreeg ze de zegen van Massin, de Franse grafisch ontwerper die de versie van 1963 creëerde – een meesterwerk qua expressieve typografie.
Sophie Brice is een nieuwsgierig aagje. Dat valt meteen op als je haar ontmoet. Ze is een kunstliefhebber met een stevige reismicrobe – tijdens citytrips raakt elk detail van de stad haar, en speuren haar ogen voortdurend naar inspiratie. Als boekenwurm heeft ze connecties in de uitgeverijwereld, zoals Xavier Barral, een vermaard uitgever van kunstboeken. In haar studententijd ging ze een uitdaging van formaat aan: La Cantatrice Chauve. Daarvoor kreeg ze de zegen van Massin, de Franse grafisch ontwerper die de versie van 1963 creëerde – een meesterwerk qua expressieve typografie.
Zeven jaar lang was ze in de wereld van de hoge gastronomie aan de slag als Artistic Director. Ze werkte samen met Alain Ducasse aan het design van ‘Naturalité’, een echt referentiewerk. Daarnaast begon ze illustraties van steden te maken: een wenskaart voor Havas, en een reeks zeefdrukken van metropolen.
Je hebt er al een bonte loopbaan op zitten, dat kan je wel stellen.
Hoe passen die puzzelstukjes in elkaar?
Vroeger pakte ik het verkeerd aan: ik stopte alles in hokjes. Ik zei dat ik drie jobs had – leerkracht, artistiek directeur en illustrator – terwijl die jobs eigenlijk één geheel vormden. Ze voeden elkaar, als communicerende vaten.
Illustratie van Frankrijkop Keaykolour Matcha Tea
"Uiteindelijk voedt alles mijn grafische en visuele ontwerpen."
Je geeft al jaren les aan ECV, Creative Schools & Community, in Parijs. Wat put je uit je contact met de studenten?
Ik hou van hun energie. Ze hebben vonkjes in hun ogen. Ze zijn nieuwsgierig, zitten vol vragen. Volgens mij houdt leerkracht zijn het risico in dat je gelooft dat dingen verworven worden; dat je je beperkt tot een afgesloten systeem. Maar als leerkracht moét je jezelf wel in vraag stellen. En je moet je nieuwsgierigheid, je zin voor onderzoek, aan je studenten doorgeven. Daarom vraag ik hun om een notitieboekje bij te houden en boekenwinkels te bezoeken.
Ja, je kan mooie dingen ontdekken op Instagram en Pinterest. Ook nieuwe dingen. Maar als we enkel daar zoeken, leggen we onszelf beperkingen op. Dat lijdt geen twijfel.
Wat voor advies geef je hun, in tijden waarin iedereen creatief wil zijn?
Dat er meer en meer boeken over creativiteit verschijnen, staat vast. Mijn tip? Grafisch ontwerpers mogen zichzelf niet opsluiten in een uitsluitend grafische wereld. Als je enkel grafisch ontwerp bestudeert, put je je creativiteit uit en zet je jezelf vast in een format. Dat vertel ik mijn studenten vaak. Je moet musea bezoeken. Boeken lezen. Want als alles je nieuwsgierigheid prikkelt, en – dat is nóg belangrijker – als je nieuwe studievelden ontdekt, kan je daar inspiratie uit halen voor je projecten. Ook kunst, in de breedste zin van het woord, kan helpen. Artiesten zoals Basquiat, die grafische elementen, typografie, lijnen en patronen combineert, bieden een goudmijn aan inspiratie. Reizen is ook bijzonder waardevol, vind ik.
Editorial design voor het magazine van Nike
Foto’s die Sophie Brice maakte in Thailand en Sri Lanka
Waar ga jij op zoek naar inspiratie?
Vooral buiten, in de stad: borden, kleurrijke deuren, architectuur, materialen, typografie. Zaterdag was ik in Chartres. De gevel van een traditionele slagerij betoverde me helemaal. Ook oude boeken zijn een bron van inspiratie. Naar referenties speuren in oude boeken en musea, dat vind ik geweldig. Ik krijg er geen genoeg van. Een museumbezoek is goed voor weken inspiratie. Ongelooflijk wat dat met je hersenen doet.
Je hebt al met heel wat grote namen samengewerkt. Wie van hen inspireert je ook vandaag nog?
In de wereld van het grafisch ontwerp blijft Antoine Ricardou me inspireren. Hij richtte studio Be-Pôles mee op. Ik gaf samen met hem les. Hij is erg nieuwsgierig en reist graag. Ik koester bewondering voor zijn onderzoeksproces – hij is een échte verzamelaar. Voor zijn klanten maakt hij vaak precies, bescheiden, authentiek werk, vind ik. En dat zie je steeds minder. Dan is er nog Alain Ducasse, een harde werker die de lat erg hoog legt. Zeer indrukwekkend. Van bijzonder belangrijke boeken tot de menukaart voor een kleinschalig event – zelfs aan de kleinste drager besteedt hij aandacht. Hij heeft altijd een heel specifieke visie op de papierkeuze. Alles moet kloppen. Daar is hij heel gevoelig voor.
"Naturalité" van Alain Ducasse, gedrukt op Conqueror Wove door Imprimerie du Marais (FR)Je leefde in de wereld van de gastronomie, de haute cuisine. Dat vereist interesse in zintuiglijkheid. Hoe heeft dat je beïnvloed?
Daar was ik al gevoelig voor, denk ik. En werken met luxeproducten en gastronomie heeft me altijd geboeid. Ik kreeg de kans om mijn ideeën uit te voeren. Alain Ducasse streeft naar uitmuntendheid; wil ongeziene creaties aanbieden. Mijn ervaring aan zijn zijde heeft mijn gevoeligheid duchtig aangescherpt. Maar samenwerken met drukkerijen zoals Imprimerie du Marais: dat is een droom die uitkomt. Je wilt gewoon blijven om te kijken hoe ze werken met hun onvoorstelbare apparaten, met een ongelooflijk oog voor detail.
Is je relatie met papier je dierbaar?
Ja. De geur van een nieuw boek dat je openslaat – heerlijk. Ik gebruik vaak een inspiratienotitieboekje. Dat kies ik heel zorgvuldig uit. Ik stop er papiertjes, visitekaartjes, tekeningen en meer in. Alles wat me kan inspireren. Wanneer ik aan een nieuw project begin, grijp ik terug naar mijn notitieboekje. En voor mijn zeefdrukken gebruik ik Rives Dot – dat heeft een boeiend stippenpatroon. Het doet vaag denken aan kunstpapier, zonder kitscherig over te komen.
Zeefdruktests op Keaykolour in verschillende tinten
bij Atelier Silium (FR)
Welke invloed had jouw gevoeligheid voor papier op de posters die je in samenwerking met Antalis ontwierp?
Ik koos voor Keaykolour, in verschillende tinten. Het is een beetje alsof het papier praat. Het bordeaux oogt chic, zonder te overdrijven. Het goud moest nét genoeg glanzen – het is een intelligente mix. De pastelkleuren zorgden samen met het ietwat ongepolijste zwart voor een interessant contrast.
Creatie van een wenskaart voor HRCLS door Sophie Brice. Gedrukt op Curious Matter Andina Grey.Hebben tekenen, reizen en gastronomie een gemene deler?
Enkele weken geleden keerde ik terug naar La Grenouillère, het restaurant van Alexandre Gauthier met twee Michelinsterren in Noord-Frankrijk. Daar had ik een soort van openbaring. Ik besefte plots dat gastronomie een manier is om even te ontsnappen. Je laat jezelf meeslepen. Je ontdekt prachtige dingen, nieuwe smaken. Het is een moment voor jezelf. En tegenwoordig zijn we zo druk bezig dat dat soort pauzes waardevol zijn. Nodig, zelfs. Tekenen is ook een manier om te ontsnappen. Als artistiek directeur zit je voortdurend achter je computerscherm. Wanneer ik teken, voel ik me even alsof ik weer op reis ben.
Benieuwd naar meer? Surf naar http://www.sophiebrice.com/
