De grootste missers met verpakkingstape

Tape kleeft niet vanzelf!

Het is misschien wel de grootste misvatting over verpakkingstape. Talloze gebruikers gaan ervanuit dat het product vanzelf plakt. Helemaal fout. En dat komt door de misleidende naam. Groot: ‘‘Tape’ betekent niets anders dan ‘lint’. Maar in feite is het een afkorting. Voluit moet het eigenlijk zijn: pressure sensitive adhesive tape. Dus: drukgevoelig, klevend lint. Tape plakt pas als je erop drukt. En hoe langer en beter je drukt, des te beter het plakt.’

Uiteraard kiezen gebruikers er niet voor om 5 minuten lang met de hand over tape te strijken. Of om een machine te gebruiken die dat doet. Dat kost allemaal te veel tijd. Piet Groot: ‘Maar als je te kort aandrukt, dan loop je het risico dat dozen opengaan tijdens vervoer of opslag. En dat gevaar wordt nóg groter als je ook nog eens kiest voor dunne tape met weinig lijm erop.’

Ruwe recycling en klepspanning

Naast het aandrukken en de kwaliteit van de tape, zijn er nog andere factoren die bepalen hoe goed een doos is afgesloten. Piet Groot somt de elementen op die verpakkers nogal eens over het hoofd zien.

Kwaliteit van de doos. ‘Dozen zijn tegenwoordig steeds vaker gemaakt van recycled materiaal. Daar hecht tape minder goed op, omdat het karton ontzettend ruw is. Her en der steekt er een papiervezel uit het oppervlak. Om daarop voldoende hechting te krijgen, moet je de lijmlaag extra goed aandrukken.’
Klepspanning. ‘Een klep die wordt dichtgedrukt, wil weer omhoog. En die neiging wordt alleen maar sterker als de doos is opgevuld met bijvoorbeeld papier, luchtkussenzakjes of chips. Voordeel van die opvulling is dat het product goed is gefixeerd, maar de klepspanning wordt wel groter.’

Botte messen en extreme temperatuur

Spanning waarmee de tape wordt aangebracht. ‘Het mes in de machine moet scherp en schoon zijn. Als het een beetje bot is, of vervuild met lijm, dan gaat het niet soepel door de tape heen. Die wordt dan onder spanning op de doos aangebracht en springt daardoor eerder los.’
Temperatuur en vochtigheid van omgeving. ‘Dozen worden vaak gesloten in een gekoelde omgeving, zo’n 10 à 12 graden. Hoe kouder de tape, des te brosser en des te geringer is de hechting. Dat geldt ook voor vochtigheid.’
‘Maar de temperatuur kan ook juist extreem hoog zijn. Bijvoorbeeld in een container in een haven in Saoedi-Arabië, kan het wel 80 graden worden. Dan kan de lijmlaag veranderen in een soort soep.’

Goedkoop is duurkoop

Het zijn stuk voor stuk argumenten om de tape zorgvuldig te kiezen. Selecteer een kwaliteitsproduct met de juiste eigenschappen voor de specifieke toepassing. Maar Groot constateert dat tape in de praktijk helaas maar al te vaak als bezuinigingspost wordt gezien. ‘Dat is zeer onverstandig. Laten we er vanuit gaan dat in een doos al gauw een waarde van 10 of 20 euro zit. Al kan dat zelfs oplopen tot zelfs 30 duizend euro, als het bijvoorbeeld om iPhones gaat. De doos zelf kost misschien zo’n 50 cent. Terwijl het stukje tape hoogstens 2 cent kost. De tape is dus niet meer dan 2,5% van de dooswaarde en slechts 1,5 a 2 promille van de productwaarde! Een schijntje.’

Vandaar zijn dringende advies aan inkopers: ‘Denk niet: Ik kan besparen door te kiezen voor een goedkope aanbieding of voor een wat dunnere tape. De Engelsen noemen dat: penny wise, pound foolish. Dan kun je wachten op problemen en klachten. En ben je uiteindelijk een stuk duurder uit.’

Meer weten? Just ask Antalis !